บทที่1 ศิลปินจำเป็น
ช่วงนี้ของปีที่แล้ว
คือช่วงที่ผู้เขียนใช้เวลาว่างที่มีเกือบทั้งหมด
ไปกับการระบายสี
ในสมุดระบายสีเล่มที่เห็นนี้ Continue reading
บทที่1 ศิลปินจำเป็น
ช่วงนี้ของปีที่แล้ว
คือช่วงที่ผู้เขียนใช้เวลาว่างที่มีเกือบทั้งหมด
ไปกับการระบายสี
ในสมุดระบายสีเล่มที่เห็นนี้ Continue reading
วันนี้ผู้เขียนถ่ายภาพแมลง สมาชิกตัวจิ๋วในโลกใบใหญ่ๆมาฝากกันค่ะ
เช้านี้ มีแมลงหลายตัวบินมาอวดโฉม เกาะตาข่าย เอียงซ้าย เอียงขวา ให้ตากล้องจับภาพตามสบาย
เหมือนอยากบอกว่า ไม่รีบ วันนี้ไม่มีธุระบินไปที่ไหน Continue reading
ช่วงที่อาศัยอยู่ที่ประเทศญี่ปุ่น นิตยสารฉบับหนึ่ง
ได้กล่าวถึงคำสุภาษิตที่อ่านแล้วรู้สึกงุนงงและไม่เข้าใจความหมายเลยแม้แต่น้อย สุภาษิตที่ว่านี้คือ
“ทุกอย่างในชีวิตคนเรานั้นเปรียบเสมือนกับม้าของชายชรา” Continue reading
นกฮูกน้อย คอยส่งสายตา
ช่วยพาฮูกกลับบ้านด้วย นะเจ้าคะ
หันซ้ายและขวา พูดกับพี่ใช่ไหมคะ
ฮูกน้อยพยักหน้า พี่นั่นแหละเจ้าค่ะ
ช่วยพาฮูกกลับไปเลี้ยงที่บ้านด้วย
หยิบขึ้นมาพิจารณา
หน้าตาพอไปวัดไปวา
สีสันสะดุดตา
ฮูกจ๋า มาอยู่ด้วยกัน จะมีแต่เฮฮา ชะเอิงเอิงเอย
เพื่อนที่น่ารัก แฟนตัวยงของบล็อก
ส่งข้อความเข้ามาหา
หลังจากที่ได้อ่านเรื่องราวล่าสุดจากบล็อค
เรื่อง “ท่านกำลังเข้าสู่บริการรับฝากข้อความ”
ข้อความนั้นสั้นๆ แต่ได้ใจความ
“ไม่เขียนอะไรให้อ่านเสียนาน
เรื่องล่าสุด อ่านแล้วงงนะ”
ณ.ป่าแห่งหนึ่ง มีกระต่ายจอมโอ่ตัวหนึ่ง
ชอบคุยโวว่าตัววิ่งเร็วกว่าใคร
วันหนึ่ง มันเห็นเต่าคลานต้วมเตี้ยมมาอย่าง
เชื่องช้า จึงเยาะเย้ย และถากถางต่างๆนานา
เต่ารู้สึกโมโห จึงท้ากระต่ายวิ่งแข่งกัน
กระต่ายรับคำท้าด้วยความขบขัน
นางฟ้าปรากฎตัว
ต่อหน้าเธอ ที่กำลังร้องไห้
เพราะเขาคนนั้นเดินจากไป
กับใครคนใหม่ อีกคน Continue reading